حجت الاسلام والمسلمین نجف لکزایی مدیر گروه حکمرانی اسلامی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس طی سخنانی در نشست شورای علمی گروه حکمرانی اسلامی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس با محوریت برنامه هفتم توسعه، اظهار کرد: هر کارگروه تخصصی لازم است مسأله اصلی را معلوم کند و به چرخه حکمرانی (شناسایی مساله، ارائه ایده، تعریف سیستم، اجرا و بازخوردگیری) در حوزه کاری خود توجه کند؛ در غیر این صورت، مشکل، حل نمی شود.
وی با اشاره به اینکه شناسایی مسئله کلیدی اولویت دار فوری و حیاتی است، گفت: هر کارگروه تخصصی باید مسئله اصلی خود را معلوم و با توجه به آموزه های اسلامی راه حل مسئله را معلوم و معرفی کند؛ به عنوان نمونه اگر ایده و راه حل مساله، ازدواج است؛ سیاست کشور باید تسهیل در ازدواج و تشکیل خانواده باشد و موانع ازدواج نیز برطرف شود.
حجت الاسلام والمسلمین لکزایی پیشنهاد سیستم برای اجرای راه حل و ایده را نیز بسیار حائز اهمیت دانست و گفت: در هر سیستمی، مسئول هر کاری و مجری آن باید مشخص باشد، یعنی توجه به این که چه کسانی و یا چه مجریانی با چه ویژگی و توانایی می توانند آن ایده را در سیستم معرفی شده، اجرا نمایند و در نهایت گرفتن بازخورد و بررسی وضعیت پس از اجرا است؛ تا بدین وسیله نقاط قوت، تقویت و نقاط ضعف برطرف شود.
مدیر گروه حکمرانی اسلامی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس گفت: تفاوت گروه حکمرانی اسلامی با سایر گروه های مرکز تحقیقات اسلامی مجلس این است که رویکرد ما حکمرانی و توجه به چرخه حکمرانی اسلامی با محوریت قوه مقننه است؛ در هر مساله ای باید وضع مطلوب را تعریف کنیم، مثال در خصوص خانواده، اول باید وضعیت موجود خانواده تراز را در اسلام و جمهوری اسلامی روشن و برای انتقال از وضع موجود به وضع مطلوب برنامه ریزی نمائیم.
حجت الاسلام والمسلمین لکزایی بیان داشت: کارگروه تخصصی حکمرانی اخلاق و معنویت در بررسی برنامه هفتم توسعه با رویکرد حکمرانی اسلامی یک دستاورد مهم داشته است؛ و کارش را درست و عالی انجام داده است؛ آیا قوای سه گانه و دولت به لحاظ حکمرانی اسلامی و حکمرانی اخلاقی نسبت به برنامه هفتم توسعه متعهد هستند و قول می دهند که آن را اجرا کنند؟ ضمانت اجرای برنامه هفتم توسعه چیست؟ مسئول اجرا نشدن آن کیست؟ در این برنامه چقدر مقید به حکمرانی اسلامی و اخلاقی هستند؟
وی ادامه داد: آیا برنامه نویسان مقید به صداقت و مقید به وفای به عهد هستند؟ این همه برنامه توسعه تاکنون تصویب شده، چرا حدود سی درصد آن اجرا شد؟ چرا وفای به عهد نکردیم؟ چرا با مردم صادق نبودیم؟ چرا سبب از دست رفتن اعتماد مردم به نظام شدیم؟ آیا ما اساسا می توانیم برنامه ای را تصویب کنیم که مطمئن به اجرای آن نیستیم و زمینه اجرای آن فراهم نیست؟
سپس، حجت الاسلام احمدیان مدیر کارگروه تخصصی حکمرانی خانواده نیز در این نشست گفت: پیشنهادهای مرتبط با خانواده در لایحه برنامه هفتم توسعه در هشت عنوان خانواده و اشتغال، خانواده و اقتصاد، خانواده و سبک زندگی، خانواده و ارتقای نظام سلامت، خانواده، نقش زن و جوانی جمعیت، خانواده و کاهش آسیب های اجتماعی، خانواده و ارتقای آموزش و خانواده و قوه قضائیه ساماندهی شده است.
وی ادامه داد: در خصوص فضای مجازی و هوش مصنوعی در بحث اخلاق، جوانب فراوانی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.
حجت الاسلام شاکرنژاد مدیر کارگروه تخصصی حکمرانی اخلاق و معنویت نیز طی سخنانی گفت: وفای به عهد، یک اصلی مهم قرآنی و اسلامی است و باید در جمهوری اسلامی نسبت به آن حساس باشیم. از آثار عدم وفای به عهد، سلب اعتماد مردم از نظام است؛ مردم از جمهوری اسلامی توقع صداقت، وفای به عهد و عدم اسراف در امور را دارند؛ مردم به نظام خوش بین هستند؛ اما با مشاهده عدم صداقت، عدم وفای به عهد و اسراف، نسبت به نظام و مسئولین بدبین می شوند.
وی تصریح کرد: پس مهم است که برای برنامه نویسان از جمله برنامه هفتم توسعه روشن باشد، که چند درصد این برنامه قابل اجرا است؟ برابر گزارش موجود، از برنامه اول توسعه تاکنون، حدود سی درصد از برنامه ها محقق شده است و این یعنی برنامه باشد یا نباشد، تاثیر آشکاری در وضعیت کشور ندارد؛ بنابراین، از منظر حکمرانی و بر اساس اصول اسلامی (وجوب وفای به عهد، رعایت صداقت و حرمت اسراف) نوشتن برنامه ای که می دانیم، حدود هفتاد درصد آن اجرا نمی‌شود، کار غیر منطقی و غیر عقلائی بوده و مخالف اصول اسلامی و حکمرانی است.
