پژوهشگران انگلیسی در یک پروژه آزمایشی، از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی آلودگی آب و جلوگیری از وقوع آن در جنوب غربی انگلیس استفاده کرده و انتظار دارند که این راهکار به بهبود کیفیت آب در سواحل کومب مارتین در جنوب غربی انگلیس کمک کند.
طی این پروژه تعدادی حسگر (با سیستمی که تغییرات محیط پیرامونش را تشخیص می‌دهد و اطلاعات آن را ضبط می‌کند) در رودخانه‌ها و مزارع قرار داده می‌شود تا تصویری از وضعیت رودخانه‌های محل، بارندگی و خاک به دست بیاید؛ سپس هوش مصنوعی داده‌های به دست آمده از رودخانه را با تصاویر ماهواره‌ای آن ترکیب می‌کند.
در نتیجه این روش، هوش مصنوعی پیش‌بینی می‌کند که سیستم این رودخانه چه زمانی در برابر فرایندهایی مثل آب‌های زائد کشاورزی آسیب‌پذیرتر است و پس از آن به اقداماتی همچون درخواست از کشاورزان برای توقف استفاده از کود دست می‌زند.
در مرحله نخست این پروژه، هوش مصنوعی با استفاده از داده‌ها، کیفیت آب را بررسی می‌کند و شرکت فناوری سی‌جی‌آی مدعی است که هوش مصنوعی بیش از ۹۱/۵ درصد توانسته تا آلودگی آب را قبل از وقوع آن پیش‌بینی کند.
گلین کاتن، مدیر اجرایی شرکت فناوری متمرکز بر محیط زیست “واتر” که حسگرهای ۲هزار پوندی را برای این پروژه تأمین می‌کند، گفت: این یک بررسی کلی خیلی خوب از کیفیت آب است. اگر فاضلاب شهری در رودخانه ریخته شده باشد، پس از این آزمایش شاهد جهش‌هایی مثل آمونیاک و اسیدیته در آب خواهیم بود و سپس می‌توانیم آن را با درجه حرارت و سطح اکسیژن محلول ارجاع دهیم.
دونا لیندسی، از شرکت فناوری “سی‌جی‌آی” می‌گوید: ما آموزش به هوش مصنوعی را با استفاده از داده‌ها شروع می‌کنیم تا وقتی که آب یک منطقه آلوده شد، بدانیم که این آلودگی آیا مربوط به یک منطقه خاص است؟ به طور مثال آیا بارش باران منجر به انتقال آلودگی به رودخانه شده؟ در این صورت انتظار می‌رود که هوش مصنوعی به کشاورزان توصیه کند در صورت خشکی خاک مزرعه و همزمان پیش‌بینی باران‌های شدید، از کود زیادی در مزرعه خود استفاده نکنند چون احتمال می‌رود که این کود به آبراهه‌ها سرازیر شود.
بی‌بی‌سی نوشت؛ جلوگیری از تخلیه فاضلاب صنعتی توسط نیروگاه‌های تصفیه آب بسیار پیچیده‌تر است؛ ممکن است هوش مصنوعی پس از بارندگی شدید شاهد سرازیر شدن فاضلاب در رودخانه باشد، اما این بدان معنی نیست که شرکت آب ظرفیت جلوگیری از انتشار آن را دارد.
