به گزارش خبرنگار ایمنا، سارا الماسی‌زاده در نشستی با عنوان مرکز شهر هوشمند ایران، اظهار کرد: فرایند هوشمندی برای اجرا در شهرها نیاز به مؤلفه اصلی دارد، این مؤلفه عبارت از فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و محیط‌های هوشمند است.
وی با بیان اینکه محیط هوشمند دربرگیرنده سه مؤلفه قبلی است، افزود: تعاریف متعددی برای دستیابی به شهر هوشمند وجود دارد. در ۱۶۶ مقاله کلیدواژه‌هایی در خصوص شهر هوشمند وجود دارد که بیشترین فراوانی را در این تعاریف دارند، اما هیچ کجا از آموزش سخن به میان نیامده است، چراکه آموزش جایگاه مجزایی ندارد بلکه در بدنه تمام این کلیدواژه‌ها است.
عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران با بیان اینکه برای تحول در هر جامعه نیازمند فرهنگ‌سازی هستیم که گذرگاه آن آموزش است، خاطرنشان کرد: با شیوع کرونا سازمان‌ها و دانشگاه‌ها تعطیل و کوچ اجباری به فضاهای مجازی انجام و موجب شد توجه به آموزش هوشمند به اجبار در جهان اتفاق بیفتد.
الماسی‌زاده ادامه داد: در آمریکا و چین پژوهش‌های زیادی در خصوص آموزش هوشمند انجام شده، اما در ایران تحقیقات زیادی در این زمینه انجام نشده است.
وی با تاکید بر اینکه دو بعد سخت افزاری و نرم افزاری در آموزش هوشمند وجود دارد که ویژگی‌های مشترکی دارد، تصریح کرد: متاورس یک مفهوم نوین است که در زندگی مردم نقش زیادی پیدا کرده است. در متاورس خالقی وجود دارد که امکانات قوانین لازم برای ساخت متاورس تهیه و به صورت هوش مصنوعی در بدنه متاورس تزریق می‌شود.
عضو شورای پژوهشی مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران گفت: متاورس به هیچ دولت متمرکزی متصل نیست. در متاورس انتقال حس و هوشیاری وجود دارد، با استفاده از آنها فضای خشک مجازی مرتفع می‌شود و مردم وارد فضای واقعی‌تر می‌شوند.
الماس‌زاده افزود: متاورس یک آموزش ایده‌ای است که میتواند چالش‌های آموزش و پرورش را رفع کند و اعتقادی بر آموزش طولانی مدت ندارد.
وی با بیان اینکه برای متاورس آموزشی سه کارکرد وجود دارد، تاکید کرد: هوش مصنوعی میتواند یک همراه برای دانش‌آموز باشد تا او در فرایند آموزش مجازی از تعامل محروم نشود.
