در این تحقیق که توسط محققان دانشگاه مینهسوتا (UMN) انجام شده، به فناوری جدیدی اشاره شده که میتواند به بیماران اجازه دهد تا با استفاده از افکار خود، اعضای مصنوعی رباتیک را کنترل کنند.
روش کار دست رباتیک
به گفته محققان، تفاوت اصلی بین این دست رباتیک و دستگاههای سنتی، توانایی آن برای درک سیگنالهای عصبی است. در واقع به دلیل استفاده از هوش مصنوعی، ایمپلنت به کار گرفته شده در دستگاه آنها میتواند سیگنالهای عصبی الکتریکی بدن را دریافت کند.
حرکات دست انسانها به کمک «عصب میانی» انجام میشود؛ نوعی عصب محیطی که از هزاران آکسون تشکیل شده است. زمانی که بیمار به حرکت دادن دست خود فکر میکند، مغز او به عصب میانی سیگنال ارسال میکند. سپس دستگاه ساخته شده توسط محققان، این سیگنالها را دریافت کرده و بازوی رباتیک مطابق با آن تغییر میکند.
در حال حاضر در این روش از اتصال سیمی برای دریافت اطلاعات استفاده میشود، اما محققان امیدوارند تا این ایمپلنت بتواند دادههای خود را در آینده به صورت بیسیم ارسال کند.
اندامهای مصنوعی که هم اکنون در بازار موجود هستند، برای حرکات شانه، قفسه سینه یا عضلات طراحی شدهاند. آنها با استفاده از سنسورهایی، سیگنالهای حرکتی مناطق خاصی از بدن انسان را تشخیص میدهند. با این وجود، انجام این کار برای بیماران چندان ساده نیست و باید برای آن آموزش ببینند.
با وجود این شرایط، فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی جدید محققان یک جایگزین کارآمد برای بیماران محسوب میشود که استفاده از آن نیز میتواند بسیار راحت باشد.