شفقنا آینده- نشریه نشنال‌اینترست با اشاره به این که «در رقابت فزاینده آمریکا و چین در مسیر دستیابی به برتری تکنولوژیک و اطلاعاتی، جذب مهاجران و به خصوص ایجاد انواع جذابیت‌ها و مشوق‌ها برای نخبگان و استعدادها روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند» نوشته که در این زمینه به صراحت می‌توان گفت که آینده رقابت آمریکا و چین در زمینه تکنولوژی و هوش مصنوعی را مهاجران رقم خواهند زد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، این مطلب با اشاره به نیاز داخلی آمریکا به جلب و جذب استعدادها در بخش‌های «علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات» آغاز می‌شود. نیاز دم به دم فزاینده‌ای که باعث شده دانشگاه‌های آمریکا تعداد دانش‌آموختگان خود را از حدود پانصد هزار نفر در سال ۲۰۰۰ به حدود هشتصد هزار نفر در سال ۲۰۱۵ رسانده باشند. ولی حتی این هم جوابگوی نیاز آمریکا به دانشمندان و مهندسان ماهر و بااستعداد نیست. نیازی که البته بیش و پیش از هر عامل دیگری به خاطر رقابت شدید ایالات متحده آمریکا و چین برای رسیدن به جایگاه برتر در بخش تکنولوژی و هوش مصنوعی ایجاد شده- و طرفین نیز برای پیروزی در این رقابت دشوار چاره کار را در جذب دانشمندان و مهندسان خارجی دیده‌اند.
در ادامه با تاکید بر این که «آمریکا همواره مهاجران را به عنوان یکی از منابع حیاتی تامین استعدادها و مهارت‌های مورد نیاز در بخش صنعت و فناوری دیده» می‌خوانیم: مهاجران به دلیل این اهمیت نقش مهمی در تقویت و توسعه تکنولوژی و صنعت بازی می‌کنند. تا جایی که به گزارش آمار «مرکز ملی خلاقیت تکنولوژیک» بیش از ۳۲ درصد از نیروی کار آمریکا در بخش تکنولوژی را مهاجرانی تشکیل می‌دهند که با مهارت‌های وسیع و گوناگونی که در زمینه کاری و مطالعاتی خود دارند، در رشد و پیشرفت شرکت‌های آمریکایی نقش مهمی ایفا می‌کنند. دلیل تغییر سیاست‌های مهاجرتی آمریکا در اواخر قرن ۲۰ و اوایل قرن ۲۱ نیز جز این نیست- و اصلا به این دلیل بود که آمریکا در حدود سی سال اخیر تعداد فراوانی از مهاجران خارجی را در خاک خود پذیرفته و اسکان داده است.
در نقطه مقابل، اما چین با استفاده از برتری جمعیتی‌اش بر آمریکا به دنبال تسری این برتری در زمینه‌های دیگر بوده- و به خصوص با تمرکز بر روی توسعه تکنولوژی و علوم مختلف به‌شدت در پی رقابت با آمریکا در این بخش‌ها بوده است. چین البته در این مدت، با درک نقش مهم دانشمندان و مهندسان ماهر در ایجاد نوآوری و ابتکار در فناوری‌های جدیدی از قبیل هوش مصنوعی، تلاشش را در جهت تربیت این دانشمندان از میان استعدادهای محلی و بومی خود متمرکز کرده بود. تا جایی که شی جی پینگ، رئیس‌جمهور چین، آینده کشورش را در گرو استعدادها و خلاقیت‌های بومی عنوان کرده و دست به طراحی یک برنامه کشوری چند ده ساله برای کشف و تربیت و پیشرفت استعدادها در دهه ۲۰۱۰ زده بود.
البته آمریکا هم در زمینه کشف و پیشرفت استعداد و مهارت گام‌های بلندی برداشته، و بارها بر نقش آن در توسعه و برتری تکنولوژیک تاکید کرده است. با این حال، برتری جمعیتی چین در این زمینه همواره باعث نگرانی آمریکا بوده. به خصوص آمارهایی چون افزایش قابل توجه شمار دانش‌آموختگان بخش علوم و مهندسی در چین- که در پانزده سال آغازین قرن بیست و یکم حدود چهار برابر شده و از ۳۶۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۰ به یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۵ رسیده است. این در حالی است که افزایش دانش‌آموختگان آمریکا در همین بازه زمانی تنها چند درصد بوده و از ۵۰۰ هزار نفر به ۷۷۰ هزار نفر رسیده است. در این میان با توجه به این که دانش‌آموختگان چینی طبق پیش‌بینی‌ها در دهه آینده ۳۰۰ درصد و آمریکایی‌ها تنها ۳۰ درصد افزایش خواهند یافت؛ دلیل نگرانی غرب از این موضوع مشخص‌تر می‌شود. نشنال‌اینترست می‌گوید که راهکار آمریکا برای جبران این نابرابری و کاهش نگرانی حاصل از آن جذب تعداد قابل توجهی از مهاجران تحصیل‌کرده در بخش‌های علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات است. سیاستی که به دلیل سابقه مهاجرپذیر آمریکا، در این کشور موفق‌تر از چین دنبال می‌شود و نتیجه‌اش هم این است که بهترین و باهوش‌ترین دانشجویان دنیا آمریکا را به عنوان قبله آمالشان می‌بینند.
نشنال اینترست در ادامه آمارهایی در زمینه جلب و جذب استعدادها در بخش‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات نقل کرده است. از جمله جذب چهل درصد از نیروی کار در سطح دکتری- در بازه زمانی میان ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰- و جذب ۶۰ درصد از نیروی کار بخش‌های رایانه، ریاضیات و مهندسی از میان مهاجران- در همین بازه زمانی- که تا حدی کمبود جمعیتی ایالات متحده را در مقابل چین جبران کرده است.
رقابتی که نقش مهم مهاجران در تعیین تکلیف آینده مسابقه تکنولوژیک بین ایالات متحده و چین را به نمایش می‌گذارد.
خلاصه شده از: نشریه نشنال‌اینترست
