به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا، متاورس مفهوم جدیدی است که طی سال‌های اخیر بارها آن را شنیده‌ایم اما به راستی قرار است که متاورس چه تغییراتی در زندگی روزمرۀ ما انسان‌های ایجاد کند؟ آیا قرار است که این فناوری فاصله بین نسلی را در آینده چندین برابر کند؟ والدین برای تربیت فرزندان خود و در امان ماندن آن‌ها از آسیب‌های احتمالی این فناوری چه راهکارهایی در دسترس خواهند داشت؟
ویژگی‌هایی که ما امروز از متاورس می‌دانیم، نشان می‌دهد که والدین برای حفظ سلامت روحی و روانی فرزندان خود و حتی جسمی آن‌ها با چالش‌های جدی روبرو خواهند بود؛ چرا که ابزار اتصال کودکان و نوجوانان به این دنیای ترسناک یک عینک واقعیت افزوده است که والدین کنترلی بر روی آن نخواهند داشت، مادران و پدران آینده در حالی ساکن دنیای فیزیکی خود خواهند بود که فرزندان آن‌ها در دنیای بدون انتهای مجازی خود غرق شده‌اند!
مسئلۀ مهم جایی است که ما نباید در هیچ زمانی مغلوب تکنولوژی باشیم، انسان باید تکنولوژی را کنترل کند، نه این که ماشین انسان را کنترل نماید، حال در زیر برخی توصیه‌های مهم برای مرافیت از فرزندان در فضای متاورس را مرور می‌کنیم؛
ـ امروزه مراقبت از کودکان و نوجوانان در برابر محتوای نامناسب بسیار سخت است، متاسفانه این واقعیت در آینده چالش‌های بیشتری نیز برای انسان‌ها به وجود خواهد آورد. سابق بر این برای رده‌بندی سنی در بازی‌های ویدئویی از برچسب‌های مخصوص استفاده می‌شد و برای والدین قابل کنترل بود اما هشدارهای متاورس فقط برای کاربرانی که در آن غوطه ور هستند قابل مشاهده است که سبب دشواری بسط کنترل محتوایی بر بستر متاورس می‌شود و والدین راه‌های کمی برای آگاهی از سلامت محتوای مورد استفادۀ فرزندان خود آگاه خواهند شد.
ـ کودکان درک متفاوتی از فضای متاورس خواهند داشت، مطالعات نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند غوطه ور شدن را به طور عمیق تری تجربه کنند بنابراین والدین با سختی بیشتری برای مدیریت زمان حضور آن‌ها در فضای متاورس روبرو خواهند بود.
ـ والدین برای نظارت بر کودکان خود در فضای متاورس، ابتدا خود باید دانش کافی برای استفاده و تحلیل آن را داشته باشند، آن‌ها این امکان را ندارند که بدون شناخت از این فضا بر کودکی نظارت کنند که صرفاً با استفاده از یک عینک واقعیت افزوده به دنیای متا وصل شده است. لازمۀ استفادۀ صحیح کودکان از متاورس و فناوری‌های وابسته به آن در آینده، ارتقای سواد رسانه‌ای والدین و استفاده از نمونه‌های ایمن و ساخته شده بر اساس فرهنگ بومی است.
