رابی بارات، هنرمند و برنامه نویس آمریکایی، اثر خود را که به نام پرتره فریم ۶۴ بود در ماه مارس به قیمت ۸۲۱هزار دلار در حراج ساتبیز فروخت. این اتفاق تقریباً چهار سال پس از آن رخ داد که گروه فرانسوی Obvious اثری را در کریستیز با عنوان “Edmond de Belamy” بر اساس کد بارات به قیمت ۴۳۲ هزار دلار به فروش رساند.
جیسون بیلی، کلکسیونرگفت که هنر مولد مانند باله‌ای بین انسان و ماشین است؛ اما صحنه نوپا میتواند در آستانه یک تغییر بزرگ باشد، زیرا شرکت‌های فناوری شروع به انتشار ابزار‌های هوش مصنوعی می‌کنند که می‌توانند تصاویر واقعی را در چند ثانیه ایجاد کنند. امروزه هنرمندان دیجیتال با ابررایانه‌ها و سیستم‌هایی موسوم به شبکه‌های زایای دشمنگونه (GAN) کار می‌کنند تا تصاویری بسیار پیچیده ایجاد کنند.
GANها مجموعه‌ای از هوش مصنوعی‌های رقیب هستند. یکی از دستورالعمل‌هایی که به آن داده می‌شود تولید تصویر است و دیگری به عنوان دروازه بان عمل می‌کند و در مورد دقیق بودن خروجی قضاوت می‌کند و اگر ایرادی پیدا کند، تصویر را برای اصلاحات به عقب می‌فرستد. هنرمندانی مانند کرسپو و بارات اصرار دارند که هنرمند همچنان در این فرآیند نقش محوری دارد، حتی اگر روش‌های کاری آن‌ها سنتی نباشد.
کرسپو گفت که دستگاه هوش مصنوعی او یک «همکار» واقعی خواهد بود، اما در واقع دریافت حتی یک خط کد برای ایجاد نتایج رضایت‌بخش فوق‌العاده دشوار است. این دستگاه بیشتر شبیه به “نگهبانی از کودک” است. شرکت‌های فناوری اکنون امیدوارند بخشی از این اقدام نادر را برای مصرف کنندگان معمولی به ارمغان بیاورند.
گوگل و Open AI هر دو در حال تبلیغ از مزایای ابزار‌های جدیدی هستند که می‌گویند بدون نیاز به مهارت‌های کدنویسی، واقعی‌گرایی و خلاقیت، این دستگاه را به ارمغان می‌آورند. این دستگاه میتواند هر سناریویی را در هر سبک هنری از استادان فلاندری گرفته تا اندی وارهول ارائه دهد.
اگرچه ورود هوش مصنوعی منجر به ترس از جایگزینی انسان با ماشین‌ها در زمینه‌های مراقبت از مشتری گرفته تا روزنامه نگاری شده است، اما هنرمندان به این تحولاتبیشتر به عنوان یک فرصت نگاه می کنند تا یک تهدید.
